भंडारा जिल्ह्यातील आसगाव येथे राहते. आसगाव खेड्यासारखंच. माझ्या सासूबाई सांगतात पूर्वी या गावात हातावरच्या पुऱ्या हा पदार्थ प्रसिद्ध होता. घरोघरच्या बायकांना तो जमायचा. परंतु आता गावातल्या माझ्यासारख्या सुनांना हा पदार्थ जमणं तर दूर, पण त्याचं नावही माहीत नसतं. खूप दिवसांपूर्वी सासूबार्इंशी बोलता बोलता या पदार्थाची आठवण सासूबार्इंना झाली. मग काय त्यादिवशी सासूबार्इंना तोच पदार्थ करायला सांगितला. आधी या हातावरच्या पुऱ्या करणं जरा अवघड वाटलं, पण सरावानं आता मलाही या पुऱ्या चांगल्या जमू लागल्या आहेत.
साहित्य – पावशेर गूळ, कणकेसाठी गहू धुऊन सुकवून दळून आणावेत. तीळ भाजून केलेली पूड, वेलची पूड आणि तेल.
कृती – प्रथम गुळाचे बारीक तुकडे करावेत. नंतर त्यात अगदी थोडं म्हणजे छोट्या चमच्यानं 3-4 चमचे पाणी घालावं. गूळ गॅसवर ठेवून विरघळून घ्यावा. त्याचा पाक होणार नाही याची काळजी घ्यावी. नंतर गुळाला पसरट ताटात थंड करायला ठेवावं. त्यात तेल आणि वेलची पूड मिसळून घ्यावी. कणकेमध्ये थोडं मीठ घालून ते भिजवून घ्यावं. ते थोडा वेळ मुरू द्यावं.
कणकेचे छोटे छोटे गोळे करावेत. त्यात गुळाचा छोटासा गोळा ठेवावा आणि हाताला तेल लावून त्याची हातावर थापून पातळ पुरी करावी. तव्यावर तेल टाकून पुरी दोन्ही बाजूंनी खरपूस भाजून घ्यावी.